مشاور پلیس

نیروی انتظامی برای پیشگیری از جرایم و ناهنجاری‌های اجتماعی و تامین امنیت و رسیدن به جامعه‌ای سالم وارد عرصه‌های علمی فرهنگی شده است. استفاده از پلیس متخصص و قانونمند و استفاده از ابزارهای علمی در جهت کشف علل جرایم در معاونت اجتماعی ناجا از تدابیر فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در این زمینه بوده است.

امروزه تعداد روزافزونی از افراد به منظور یاری جستن از مشاوران در مورد برطرف کردن مشکلات غیر قابل تحمل زندگی شامل بیکاری، مشکلات خانوادگی و زناشوئی، تربیتی، ناتوانی در تصمیم گیری‌ها، مشکلات آموزشی و تربیتی فرزندان، مشکلات بین فردی و مشکلات متعدد دیگر به مشاوران مراجعه می‌کنند، وجود این مشکلات در جامعه باعث شده تا حرفه‌هایی مانند مشاوره و مددکاری اجتماعی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

با وجود چنین مشکلاتی در جامعه می‌توان گفت ضرورت وجود پلیس مشاور و مددکار که از توانایی دانش و بصیرت لازم جهت مصالحه و حل مشکلات و اختلافات برخوردار باشد، کاملا احساس گردیده است از این رو پلیس جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۹ اقدام به تامین مراکز مشاوره کرده است.

پلیس مشاور فردی است صبور، آرام و دارای تخصص و صلاحیت علمی که می کوشد تا با بیدار ساختن فطرت مراجع، شوق زندگی را در قلب او برانگیزد. او از این طریق به برقراری نظم و امنیت، آرامش، حفظ و تداوم ارزش‌های انقلاب در جامعه کمک می‌کند.

اهداف تاسیس مراکز مشاوره پلیس

کمک به مراجعان در جهت شناخت بهتر استعدادها، رغبت‌ها، ارزش‌ها و نگرش‌های خود و نیز ارزش‌های حاکم بر جامعه، کمک به رشد استعدادها و خلاقیت‌های مراجعان و بکارگیری این قابلیت‌ها در تعالی فردی و اجتماعی آنان، شناسایی ریشه رفتارهای نابهنجار و مخل امنیت اجتماعی و ارائه راهکار مناسب جهت اهمیت بخشیدن به روش‌های خود کنترلی خود انضباطی و ایجاد نوعی احساس تقلید درونی به منظور رعایت الزام‌های کیفی و درونی از اهداف تاسیس مراکز مشاوره پلیس برای پیشگیری از جرایم و مشکلات اجتماعی است.

آموزش شیوه‌های صحیح تعلیم و تربیت، فرزند پروری خانواده‌ها خصوصا پدران و مادران جوان، ارائه خدمات مشاوره‌ای و مددکاری اجتماعی به منظور پیشگیری از بروز و شیوع مشکلات روانی، رفتاری، تربیتی وعاطفی در سطح جامعه به منظور افزایش سطح سلامت و بهداشت روانی جامعه که سبب پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، جرایم و کمک به برقراری نظم و امنیت اجتماعی و اخلاقی در جامعه می‌شود.

نقش مشاوره در زندگی

مهمترین نقش و کمک یک مشاور در زندگی عبارتند از:

۱. آسان کردن تغییر رفتاری

هدف مشاوره ایجاد تغییر در رفتار مُراجع است تا او را قادر سازد در درون محدودیت های اجتماع خود، زندگی بارورتر و رضایتمندانه تری را در پیش بگیرد.

۲. حفظ و بهبود روابط با دیگران

بیش از ۹۰% زندگی انسان با دیگران صرف می شود. در عین حال، بسیاری از مراجعان به مشاوران در ارتباط خود با دیگران مشکل عمده ای دارند. این مشکل ممکن است از «تصور ضعیف مُراجع» حاصل شده باشد که باعث شود او در ارتباطهایش حالت تدافعی بگیرد، یا اینکه ممکن است علت آن این باشد که مراجع مهارتهای اجتماعی ارتباط با دیگران را ندارد.

۳. کمک به بالا بردن اثر بخشی و توانایی سازگاری مراجعان

تقریباً همه افراد در جریان مراحل رشد روانی و جسمی خود دچار مشکلاتی می شوند. تنها عده کمی از ما تمام تکالیف هر مرحله از رشد خود را می دانیم و انتظارات و خواسته های متعددی که توسط دیگران بر ما تحمیل می شود اغلب به مشکلات روانی منجر می شوند.

۴. کار مشاور تصمیم گیری به جای مراجع نیست

تصمیم گیری مربوط به مراجعان است و این مراجع است که باید بداند که چرا و چگونه تصمیمی را اتخاذ کند. مراجع در جریان مشاوره یاد می گیرد تا عواقب اجتماعی کار خود و صرف وقت، انرژی، سرمایه و ریسک و نظایر آن را حدس بزند.

مراجع یاد می گیرد تا میزان ارزشهای موقعیتها را کشف کند. و این ارزشها را با هشیاری کامل در فرایند تصمیم گیری به کارگیرد. مشاوره نه تنها افراد را در رسیدن به درک توانایی ها، علائق و فرصتهایشان یاری می کند. بلکه به آنها در مورد هیجانات و طرز نگرشهایی که می تواند در انتخاب و تصمیم گیری آنها تأثیر داشته باشد، آگاهی می دهد.

۵. تسهیل شکوفایی استعدادهای بالقوه مُراجعان

رشد دادن استعدادهای بالقوه مراجعان، همواره یکی از اهداف مورد تأکید مشاوره بوده است. مشاوران می کوشند مردم را در یادگیری و فائق آمدن بر مشکلات یاری کنند. در عین حال مشاوران می توانند مردم را در حل مشکلات بین فردی، مشکلات عاطفی، مشکلات شغلی، افزایش یادگیری و مهارتهای تصمیم گیری کمک کنند.