مشاور پلیس
نیروی انتظامی برای پیشگیری از جرایم و ناهنجاری‌های اجتماعی و تامین امنیت و رسیدن به جامعه‌ای سالم وارد عرصه‌های علمی فرهنگی شده است. استفاده از پلیس متخصص و قانونمند و استفاده از ابزارهای علمی در جهت کشف علل جرایم در معاونت اجتماعی ناجا از تدابیر فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در این زمینه بوده است.
امروزه تعداد روزافزونی از افراد به منظور یاری جستن از مشاوران در مورد برطرف کردن مشکلات غیر قابل تحمل زندگی شامل بیکاری، مشکلات خانوادگی و زناشوئی، تربیتی، ناتوانی در تصمیم گیری‌ها، مشکلات آموزشی و تربیتی فرزندان، مشکلات بین فردی و مشکلات متعدد دیگر به مشاوران مراجعه می‌کنند، وجود این مشکلات در جامعه باعث شده تا حرفه‌هایی مانند مشاوره و مددکاری اجتماعی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
با وجود چنین مشکلاتی در جامعه می‌توان گفت ضرورت وجود پلیس مشاور و مددکار که از توانایی دانش و بصیرت لازم جهت مصالحه و حل مشکلات و اختلافات برخوردار باشد، کاملا احساس گردیده است از این رو پلیس جمهوری اسلامی ایران در سال 1379 اقدام به تامین مراکز مشاوره کرده است.
پلیس مشاور فردی است صبور، آرام و دارای تخصص و صلاحیت علمی که می کوشد تا با بیدار ساختن فطرت مراجع، شوق زندگی را در قلب او برانگیزد. او از این طریق به برقراری نظم و امنیت، آرامش، حفظ و تداوم ارزش‌های انقلاب در جامعه کمک می‌کند.
اهداف تاسیس مراکز مشاوره پلیس
کمک به مراجعان در جهت شناخت بهتر استعدادها، رغبت‌ها، ارزشها و نگرش‌های خود و نیز ارزش‌های حاکم بر جامعه، کمک به رشد استعدادها و خلاقیت‌های مراجعان و بکارگیری این قابلیت‌ها در تعالی فردی و اجتماعی آنان، شناسایی ریشه رفتارهای نابهنجار و مخل امنیت اجتماعی و ارائه راهکار مناسب جهت اهمیت بخشیدن به روش‌های خود کنترلی خود انضباطی و ایجاد نوعی احساس تقلید درونی به منظور رعایت الزام‌های کیفی و درونی از اهداف تاسیس مراکز مشاوره پلیس برای پیشگیری از جرایم و مشکلات اجتماعی است.
آموزش شیوه‌های صحیح تعلیم و تربیت، فرزند پروری خانواده‌ها خصوصا پدران و مادران جوان، ارائه خدمات مشاوره‌ای و مددکاری اجتماعی به منظور پیشگیری از بروز و شیوع مشکلات روانی، رفتاری، تربیتی وعاطفی در سطح جامعه به منظور افزایش سطح سلامت و بهداشت روانی جامعه که سبب پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، جرایم و کمک به برقراری نظم و امنیت اجتماعی و اخلاقی در جامعه می‌شود.
نقش مشاوره در زندگی
مهمترین نقش و کمک یک مشاور در زندگی عبارتند از:
1. آسان كردن تغيير رفتاري
هدف مشاوره ايجاد تغيير در رفتار مُراجع است تا او را قادر سازد در درون محدوديت هاي اجتماع خود، زندگي بارورتر و رضايتمندانه تري را در پيش بگيرد.
2. حفظ و بهبود روابط با ديگران
بيش از 90% زندگي انسان با ديگران صرف مي شود. در عين حال، بسياري از مراجعان به مشاوران در ارتباط خود با ديگران مشكل عمده اي دارند. اين مشكل ممكن است از «تصور ضعيف مُراجع» حاصل شده باشد كه باعث شود او در ارتباطهايش حالت تدافعي بگيرد، يا اينكه ممكن است علت آن اين باشد كه مراجع مهارتهاي اجتماعي ارتباط با ديگران را ندارد.
3. كمك به بالا بردن اثر بخشي و توانايي سازگاري مراجعان
تقريباً همه افراد در جريان مراحل رشد رواني و جسمي خود دچار مشكلاتي مي شوند. تنها عده كمي از ما تمام تكاليف هر مرحله از رشد خود را مي دانيم و انتظارات و خواسته هاي متعددي كه توسط ديگران بر ما تحميل مي شود اغلب به مشكلات رواني منجر مي شوند.
4. كار مشاور تصمیم گیری به جای مراجع نیست
تصميم گيري مربوط به مراجعان است و اين مراجع است كه بايد بداند كه چرا و چگونه تصميمي را اتخاذ كند. مراجع در جريان مشاوره ياد مي گيرد تا عواقب اجتماعي كار خود و صرف وقت، انرژي، سرمايه و ريسك و نظاير آن را حدس بزند.
مراجع ياد مي گيرد تا ميزان ارزشهاي موقعيتها را كشف كند. و اين ارزشها را با هشياري كامل در فرايند تصميم گيري به كارگيرد. مشاوره نه تنها افراد را در رسيدن به درك توانايي ها، علائق و فرصتهايشان ياري مي كند. بلكه به آنها در مورد هيجانات و طرز نگرشهايي كه مي تواند در انتخاب و تصميم گيري آنها تأثير داشته باشد، آگاهي مي دهد.
5. تسهيل شكوفايي استعدادهاي بالقوه مُراجعان
رشد دادن استعدادهاي بالقوه مراجعان، همواره يكي از اهداف مورد تأكيد مشاوره بوده است. مشاوران مي كوشند مردم را در يادگيري و فائق آمدن بر مشكلات ياري كنند. در عين حال مشاوران مي توانند مردم را در حل مشكلات بين فردي، مشكلات عاطفي، مشكلات شغلي، افزايش يادگيري و مهارتهاي تصميم گيري كمك كنند.
